Obliczanie wartości przedsiębiorstwa

Przegląd poszczególnych metod wyceny

Prosimy również o zapoznanie się z naszym bardziej szczegółowym przeglądem powszechnych metod wyceny.

Metoda mnożnikowa: ile rynek płaci za podobne firmy?

Do oceny wykorzystywane są aktualne ceny porównywalnych firm. Cena sprzedaży jest postrzegana jako wielokrotność („Mnożnik”) podstawowej kluczowej wielkości, takiej jak EBIT, EBITDA lub sprzedaż.

Ustalona wartość firmy odpowiada wartości kapitału własnego powiększonego o zobowiązania finansowe (tzw. „enterprise value” czyli wartość przedsiębiorstwa). Dług jest odliczany dla wartości kapitału własnego. Wyzwaniem związanym z tą metodą jest dostępność danych. Ceny skupu małych i średnich firm są rzadko publikowane. Porównanie ze spółkami notowanymi na giełdzie mija się z celem, gdyż za mniejsze firmy płaci się zwykle znacznie niższe mnożniki. Co miesiąc NIMBO publikuje aktualnie obserwowane EBIT, EBITDA, EBITC oraz wskaźniki sprzedaży dla różnych krajów, mnożniki firm i branż. Prosimy również o zapoznanie się ze szczegółowym wyjaśnieniem poszczególnych mnożników, w tym ze dokładnym przykładem.

Prosta metoda wyceny zysków: trwałe zyski zdyskontowane zgodnie z ryzykiem

Formuła tej metody wyceny jest następująca: wartość przedsiębiorstwa = zysk podzielony przez stopę dyskontową. Stopa procentowa kapitalizacji pokazuje, że dochód ten jest tylko w przyszłości i jest obarczony ryzykiem. Poziom zakładanej stopy procentowej jest subiektywny. Dla mniejszych firm mieści się w przedziale 10-20%. Niewielkie zmiany stopy procentowej mają duży wpływ na wyliczoną wartość firmy. Ta metoda wartości wypracowanej nazywana jest „prostą”, ponieważ zakłada jedynie skorygowany zrównoważony zysk. Powstrzymuje się od szczegółowego przyszłego rozwoju zysków. Oczywiście tylko dochodowe firmy prowadzą do pozytywnych recenzji. Wycena nierentownych spółek tą metodą mija się z celem. Tutaj znajdziesz bardziej szczegółowe informacje na temat prostej metody obliczania wartości zarobków, w tym przykładowe obliczenia.

Metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF): metoda elastycznej wartości dochodu

Ta metoda wyceny jest ściśle powiązana z opisaną powyżej prostą metodą wartości wypracowanej. Stopa procentowa jest stosowana indywidualnie do przyszłych przepływów pieniężnych („wolnych przepływów pieniężnych”) przez kolejne 5 lat. Za czas późniejszy doliczana jest tzw. wartość rezydualna. Jest to bardzo podobne do prostej wartości zarobków opisanej powyżej. Suma tych zdyskontowanych przepływów pieniężnych i wartości rezydualnej przedsiębiorstwa daje wartość przedsiębiorstwa. Ta metoda wyceny jest bardzo elastyczna oraz z teoretycznego punktu widzenia stanowi „Najlepszą praktykę”. Jest jednak jeszcze bardziej subiektywna i wrażliwa niż metoda wartości wypracowanej. Nigdy nie ufaj ocenie DCF, której sam nie wybieliłeś. Więcej informacji na temat metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych można znaleźć tutaj.

Metoda wartości aktywów netto: Obliczanie wartości firmy jako sumy aktywów

Wartość majątku uzyskuje się, sumując najpierw wartości środków trwałych i obrotowych w cenach rynkowych. Obejmuje pozycje bilansowe o charakterze materialnym i niematerialnym. Podatki, długi i zobowiązania są odliczane. Ukryte rezerwy są likwidowane. Więc to, co jest obiektywnie dostępne, jest trzeźwo oceniane. Nabywcę zwykle interesuje nie tylko treść przedsiębiorstwa. Chciałby wiedzieć, jakie zyski można wygenerować dzięki tej materii w przyszłości. Dlatego ta metoda wyceny jest stosowana tylko w połączeniu z innymi metodami. Jeśli cena sprzedaży jest niższa niż wartość majątku, sensownym rozwiązaniem dla przedsiębiorcy byłaby po prostu likwidacja firmy. Dlatego wartość aktywów służy jako dolna granica wartości firmy. Metoda wartości majątku stosowana również wtedy, gdy inne metody prowadzą do negatywnych recenzji. Bardziej szczegółowy opis metody wartości majątku, w tym przykład obliczenia, można znaleźć tutaj.

Metody mieszane i metody średniej wartości

Każda metoda ma mocne i słabe strony. Dlatego wskazane jest, aby nie polegać tylko na jednej metodzie. Mieszanka różnych metod, przeprowadzona kilka razy z różnymi scenariuszami, daje poczucie możliwego zakresu wartości firmy. W metodach uśredniania często przyjmuje się średnią ważoną uproszczonej wartości zarobków i wartości majątku. Należą do nich na przykład metoda berlińska, metoda wiedeńska, metoda nadwyżkowa oraz metoda szwajcarska lub metoda praktyczna. Tak zwana procedura stuttgarcka została zniesiona w 2009 roku.

Standardy oceniania

W przypadku sporów spadkowych i rodzinnych ustanowiono standardy sprawdzające się w sądzie.

Procedura IDW S1

W Niemczech procedura IDW S1 została opracowana przez Instytut Księgowych (IDW). Definiuje podstawowe pojęcia dotyczące stosowania poszczególnych metod wyceny. W większości przypadków zdefiniowane zasady są stosowane do metody zdyskontowanych zysków. Można je jednak przenieść również na inne metody. Metoda IDW S1 różni się od uproszczonej metody wartości zarobków pod wieloma względami i jest bardziej skomplikowana w użyciu. Na przykład wymagana jest kalkulacja planistyczna na kolejne 3 lata, a współczynnik dyskonta musi być obliczany indywidualnie z kilku czynników.

Procedura AWH oceny firm rzemieślniczych

Procedura ta została opracowana przez grupę roboczą konsultantów ds. ustalania wartości w branży. Opiera się na metodzie wartości wypracowanej. Podstawowe zasady są silnie oparte na procedurze IDW S1. Są one dostosowywane, jeśli są trudne do wdrożenia dla małych i średnich przedsiębiorstw rzemieślniczych.